Αν νομίζετε πως μέσα στη τάξη σας υπάρχει ένα παιδί με τραυλισμό, είναι αναγκαία προτεραιότητα να το συζητήσετε με τους γονείς. Αν όλοι συμφωνείτε πως αυτή είναι αιτία ανησυχίας, πρέπει να γίνει παραπομπή σε λογοθεραπευτή.

Αν το παιδί σας δείχνει ότι γνωρίζει την ιδιαιτερότητά του, είναι πολύ σημαντικό να το ενθαρρύνετε, λέγοντας για παράδειγμα « Αυτή ήταν μια δύσκολη λέξη – αλλά τα πήγες καλά, έβαλες τα δυνατά σου!».

Αποφύγετε να πείτε τη λέξη εσείς ή να του συμπληρώσετε τη πρόταση που τον δυσκολεύει. Είναι μεγάλος πειρασμός να βοηθήσετε ένα παιδί που τραυλίζει. Είναι όμως πολύ καλύτερο να του δώσετε το χρόνο να ολοκληρώσει μόνο του αυτό που θέλει να πει.

 Το να είστε ευγενικοί και να του δώσετε χρόνο να πει αυτό που θέλει είναι απίστευτα βοηθητικό.

 Αν το παιδί γνωρίζει και θέλει να μιλήσει για την ιδιαιτερότητά του, πρέπει να το συζητήσετε μαζί του και να έχετε σκεφτεί κάποιες βοηθητικές ιδέες για αυτό. Για παράδειγμα είναι δύσκολο όταν μιλάνε όλοι ταυτόχρονα, είναι προτιμότερο να περιμένουν τη σειρά τους!

 Βοηθήστε το παιδί να καταλάβει πως το να βιάζεται να μιλήσει δεν θα το βοηθήσει, μειώνοντας εσείς το ρυθμό ομιλίας σας.

Μην κάνετε σχόλια του τύπου ‘χαλάρωσε’, ‘πάρε βαθιά ανάσα’, ‘σκέψου πρώτα τι θέλεις να πεις’. Η πρώτη προσπάθεια είναι αδύνατο να πετύχει και αυτό αργότερα μπορεί να αποτελέσει αιτία τραυλισμού.

 Ενθαρρύνετε το παιδί για πράγματα που κάνει καλά – προσπαθήστε να μην επικεντρώνεστε μόνο στην ομιλία του!

 Μην το βομβαρδίζετε με πολλές ερωτήσεις ταυτόχρονα. Θέστε του μια ερώτηση και δώστε του χρόνο να απαντήσει.

 Χρησιμοποιείστε απλή γλώσσα – αυτό θα το βοηθήσει να μη δημιουργεί μεγάλες προτάσεις και πολύπλοκες, που μπορεί να επηρεάσουν την ευχέρεια της ομιλίας του.